Drugie koty za płoty

"Pierwsze koty za płoty" - powiedzieliśmy sobie po poprzednim rekonesansie. 
W sobotę objechaliśmy kolejne miejsca z nowym pośrednikiem (który jest psiarzem i mówił do naszych suk 'dziewczynki'; "ostrożnie, dziewczynki, nie wchodźcie tam!" ;-))
Miejsce nr 1: fajna lokalizacja, duża działka na południowym stoku, na skraju wsi, granicząca z zagajnikiem. Widok na góry przecięte linią gondoli na  Stóg Izerski, jak blizną. Dom kryty ładnym łupkiem, z zewnątrz - do zrobienia. W środku stary magiel i wielka skrzynia, ale właściciel od razu mówi, że to zabierze :-(  Niby nie ma się o co przyczepić, a jednak... nie ma chemii.

Miejsce nr 2: zrobiłam tylko jedno zdjęcie. Miła starsza pani spaliła przez nas naleśniki, tak bardzo chciała, abyśmy obejrzeli go wewnątrz. Ale już wiedzieliśmy: działka wciśnięta między jednego ujadającego psa na łańcuchu, a drugiego, też na łańcuchu. Nasze panienki zostały w aucie...

Miejsce nr 3: największym jego atutem była cena ;-) Widok rozległy, ale nie na góry, mały sad i podmokła  łąka. Mała działka! Sam dom - nieciekawy, choć nie to jest dla nas najważniejsze. 

Miejsce nr 4: dom w trakcie remontu. Dla nas byłoby lepiej, gdyby właściciel w ogóle go nie zaczął ;-) Mimo wszystko nie zdołał zepsuć widoków z okien I piętra - Padre. Ja na piętro nawet nie wchodziłam... Położony przy szosie - odpada ze względu na nasze koty. W dodatku sąsiaduje z pałacem, który został kupiony przez majętnego inwestora z zamiarem przekształcenia go w hotel i centrum konferencyjne.

Na koniec mimo naszych oporów Pan Agent wywlókł nas aż za Lubań, do Nawojowa. Chyba okazaliśmy się zbyt mało asertywni ;-) Choć trochę mu się nie dziwię, bo podczas kolejnych oględzin i rozmów zaczął nas chyba uważać za (nieszkodliwych?) wariatów, ponieważ wciąż się upieraliśmy, że najważniejszy jest widok! Dom w Nawojowie istotnie był... specyficzny. Poprzedni właściciel zamurował otwory okienne i wrota na parterze i wypichcił dwa ogromne pomieszczenia kompletnie bez okien... Najbardziej podobał nam się widok na rzekę. Po przyciśnięciu naszego agenta wydało się, że do sprzedania jest tylko grunt ograniczony ogrodzeniem, a dokupić można otaczające go działki... budowlane.

Uff... już po wszystkim... mamy materiał do przemyśleń na najbliższe wieczory i pędzimy do Kłopotnicy! Miejsce jest urocze, widok zapiera dech i takie zachody słońca tam mają ;-))

W sąsiednim Rębiszowie oglądamy dom na 4 hektarach. Z.i Ł. - chcecie wiedzieć, co jest z nim nie tak? Z tyłu trochę się wali...

a jak się odwróciliśmy - widok nas zabił.

Zanim dojechaliśmy do domu do przemyśleń pozostał tylko nr 1.
W zasadzie niezłe miejsce... ale nie zakochałam się w nim od pierwszego wejrzenia. To może małżeństwo z rozsądku, a uczucie przyjdzie później? Ale czy w tak ważnej sprawie, jak miejsce w którym mamy spędzić resztę życia, można iść na kompromis? No nic, szukamy dalej... 
Słonecznej niedzieli, ściskam czule! ;-))