Krajobraz po deszczu

Lało u nas od środy. Obudziłam się dzisiaj rano i przez okno wpadły promienie słońca. Nareszcie! Wzułam więc kaloszki i poszłam na obchód. Tak mnie jeszcze nie zalało, odkąd tu mieszkam. Wszędzie wokół woda, na szczęście dom stoi na lekkim wzniesieniu. Poczułam się troszkę jak w Wenecji...

...albo w Amazonii...

Moja ukochana łąka kwietna i rabatka różana zamieniły się w staw kąpielowy.

Do południa wynosiłam rzeczy z zalanej komórki: elektronarzędzia Padre, przeznaczone do renowacji stare drzwi i  krzesła, 3 rowery (skąd ich tyle?!) i inne rozliczne rupiecie...
Za to panienki miały wielką uciechę ;-) zwłaszcza Kri, która uwielbia się pluskać. W ciągu dnia woda, lodowata rankiem, nagrzała się i jest teraz super kąpielisko. Trochę płytko... pływać się nie da ;-) Ale gdyby trochę popadało...

A ja muszę sobie kupić wyższe kaloszki ;-) bo w tych obecnych musiałam bardzo uważać, żeby się woda nie wlała.

Deszczysko poszarpało mi świeżo rozkwitłe hibiskusy. Na szczęście jest mnóstwo pąków i będą kwitły do jesieni.

No i na koniec będę się chwalić ;-)

Anabel obdarzyła mnie wyróżnieniem i bardzo pochlebną opinią ;-)) Oczywiście czuję się lekko zażenowana, niemniej miłe to jest bardzo - dziękuję Ci pięknie, moja droga!  Muszę teraz napisać 7 rzeczy o sobie... hmmm... 1) Nie lubię mówić o sobie, 2) nienawidzę sprzątać, 3) lubię leniuchować i rozmyślać, 4) jestem niekonsekwentna, 5) uwielbiam wodę, 6) lubię zbierać grzyby, 7) jestem punktualna ;-)
Zgodnie z zasadami powinnam przekazać wyróżnienie... ale ponieważ rozprzestrzeniło się ono z prędkością światła i większość z Was już je dostała, nie będę się narażać na dylematy moralne. Wyróżniam wszystkie blogi, które obserwuję, to chyba oczywiste?! ;-)