Normandia z przypadku

Plan był taki: wysiadamy z promu wypoczęci po 20 godzinach przymusowego odpoczynku i lecimy autostradą, ile się da najdalej. Wg wyliczeń komputerowych padło na miasto Rouen, o którym nie wiedzieliśmy nic, poza garścią informacji z netu: gotycka katedra, Pałac Sprawiedliwości, kościoły i domy z XV wieku... Zameldujemy się w hotelu i jeszcze polecimy coś obejrzeć - postanowiliśmy. 
A potem GPS przestał gadać... Niby wyświetlał trasę, ale komu chciałoby się patrzeć na ekran? 
No to jedziemy 'na azymut' (mapy nie mamy żadnej, no bo przecież jest GPS) ;-)
I tak, zamiast żywopłotów migających wzdłuż autostrady, objawiło nam się TO:

Jeśli Kerry było z bajki o hobbitach, to normandzkie miasteczka żywcem wyjęte z bajek o królewnach, krasnoludkach i dzielnych rycerzach ;-)

Do Rouen dotarliśmy nocą... Nie przeczuwając niczego, na krótką przechadzkę nie braliśmy aparatu, tymczasem zaraz za rogiem objawiła nam się imponująco oświetlona katedra Notre Dame, a parę kroków dalej zatopiliśmy się w gąszcz wąskich uliczek, czarujących kamieniczek z murem pruskim, zapraszających kawiarenek i pubów, niektórych dość specyficznych ;-) Nastrojowy półmrok, podświetlone detale, zachwycające dekoracje i ta atmosfera! Zrobiliśmy sobie "tour de bar" i udało nam się nie zgubić w labiryncie przejść i przesmyków... 
A następnego dnia o poranku naprawiliśmy swój błąd i popędziliśmy robić zdjęcia! Nie był to już ten sam nastrój, ale jednak... urok pozostał ;-) 

No i znowu postanowiliśmy: musimy tu wrócić!
Wybaczcie mi, że tak cedzę te wspomnienia, ale trochę się ostatnio nie wyrabiam... ;-) 
Ściskam Was czule!